هدف پژوهش بررسی رابطه خستگی هیجانی و رفتار‌های شهروندی سازمانی با در نظر گرفتن نقش تعدیل‌کننده رفتار‌های شهروندی معطوف به فرد بود. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون بودند، که تعداد 144 نفر از آنان به شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار‌های به کار رفته در پژوهش شامل پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی پودساکف و همکاران (1990) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ (1981) بود. داده‌ها از طریق تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد خستگی هیجانی یک رابطه منفی معنا‌داری با رفتار‌های شهروندی سازمانی دارد. همچنین رفتار‌های شهروندی معطوف به فرد رابطه خستگی هیجانی و رفتار‌های شهروندی معطوف به سازمان را تعدیل می‌کند. بدین معنی که در رفتار‌های شهروندی معطوف به فرد بالا، یک رابطه منفی معنی‌داری بین خستگی هیجانی و رفتار‌های شهروندی معطوف به سازمان وجود دارد ولی در رفتار‌های شهروندی معطوف به فرد پایین این رابطه معنا‌دار از بین می‌رود. در مواجهه با خستگی هیجانی سازمان‌ها باید کارکنان را حمایت نمایند تا از این طریق کارکنان بتوانند منابع بیشتری را بر عملکرد‌های سرمایه‌گذاری کنند.

واژه‌های کلیدی: خستگی هیجانی، رفتار‌های شهروندی سازمانی معطوف به فرد، رفتار‌های شهروندی سازمانی معطوف به سازمان