مقدمه: مادران کودکان مبتلا به سندرم داون با چالش­های بسیاری مواجه هستند. اضطراب، استرس، افسردگی، نگرش­های ناکارآمد، افکار­خودآیند و هیجان­های منفی و سبک­های پاسخ­دهی ناکارآمد مانند دوری از موقعیت­ها و نداشتن ارتباط با دیگران از جمله مشکلات گزارش ­شده توسط این مادران است.
هدف: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مداخله گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عوامل محافظ خانواده، احساس تنهایی عاطفی و اجتماعی و استرس فرزندپروری در مادران کودکان مبتلا به سندرم داون بود.
 روش: طرحِ پژوهش حاضر، نیمه ­آزمایشی از نوع پیش­ آزمون _ پس ­آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان شامل 30 نفر از مادران کودکان مبتلا به سندرم­ داون در سنندج بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15نفر) و گواه (15نفر) جایگزین شدند. مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد در 8 جلسه به صورت گروهی اجرا شد.
یافته­ ها: نتایج پژوهش نشان داد که مداخله گروهی مبتنی بر  پذیرش و تعهد باعث افزایش نمرات مادران در عوامل محافظ خانواده، کاهش احساس تنهایی عاطفی و اجتماعی و استرس فرزندپروری (در ابعاد آشفتگی والدین و تعامل ناکارآمد والد-کودک) می­شود.
نتیجه­ گیری: با توجه به یافته ­های پژوهش پیشنهاد می­شود از مداخله گروهی مبتنی بر  پذیرش و تعهد برای بهبود تعاملات و راهبردهای مبتنی بر ارزش در مادران کودکان مبتلا به سندرم داون استفاده کرد.

واژه‌های کلیدی: مداخله گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد، عوامل محافظ خانواده، احساس تنهایی عاطفی و اجتماعی، استرس فرزندپروری