هدف: هدف از این پژوهش بررسی شیوع اختلال‏های رفتاری و پیش بینی آن بر اساس  آزاردیدگی هیجانی در دانش‏آموزان متوسطه اول شهرستان جاجرم بود. روش: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی می‌باشد. جامعه این پژوهش را کلیه دانش‌آموز متوسطه اول شهر جاجرم تشکیل داد. 519 دانش‏آموز به صورت تمام شماری به عنوان نمونه انتخاب شدند. این دانش‏آموزان پرسشنامه خودگزارش‏دهی نوجوان و پرسشنامه آزاردهی هیجانی را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از روش‏های آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و روش‏های استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون) استفاده شد. یافته‏ها: نتایج پژوهش نشان داد بین اختلال‌های رفتاری (نمره کل، اختلال‌های نارسایی توجه-بیش‌فعالی، نافرمانی مقابله‌ای و سلوک) با آزاردیدگی هیجانی (نمره کل و خرده مقیاس‌های آن) رابطه مثبت معناداری وجود دارد (05/0p<). نتایج تحلیل رگرسیون نشان می‏دهد متغیرهای آزاردیدگی هیجانی قادر به پیش‏بینی اختلال‏های رفتاری هستند (001/0p<). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که بین آزاردیدگی هیجانی و اختلال‏های رفتاری رابطه وجود دارد بنابراین در محیط های آموزشی به این مقوله ها باید توجه بیشتری شود.